Web Analytics

Hans Thannhauser 435 - van Heutsz Beveiligings Compagnieën

Logo van Heutsz IBC
1955
1996
Ga naar de inhoud
Het verhaal van Hans Thannhauser 435 84/3

Nog een verhaaltje over mijn eerste opkomst op woensdag 2 mei 1984 in Isabella Kazerne.
Na een lange dag alleen maar in rijen staan voor PSU, 's avonds van de luitenant tekst en uitleg over defensie en militair zijn. Met zijn alle vers in groen. Bij binnenkomst in het lokaal (nu Gebouw 3 genaamd) boven onze slaapzalen vroeg de luitenant aan één van ons om het bovenraam dicht te doen i.v.m. wind/tocht. Dit bovenraam moest met een koord worden dichtgetrokken. Maar degene deed dat zo hard, met als gevolg dat raam brak en het glas in stukken naar beneden viel. Zowel binnen als buiten voor de ingang en op straat alles vol met glasscherven. En helaas de tocht/wind die bleef. Dus dat ging al lekker de eerste bijeenkomst. Overigens was de luitenant een hele geschikte kerel met veel humor. Daarnaast was er ook een sergeant-majoor met krulsnor en functiestok. Die hij zei tegen ons peloton: “Ik ben jullie moeder". Dat is nog eens fijn om dat horen. Toch thuis gevoel ondanks dat je nog slechts 14 maanden voor de boeg hebt.

De maanden januari en februari 1985 lag er niet alleen zoveel sneeuw het was ook extreem koud. Terwijl de schaatskoorts in Friesland werden opliep, liepen wij mars met volle bepakking over de Duitse heuvels richting Haaren. De oostenwind waaide toen hard en zeker op open vlakte op hogere gelegen delen was de wind goed te voelen. Ik had onder mijn helm een col sjaal die je over de gezicht en kin kon trekken. Rondom mijn mond was het hard van het ijs omdat de wasem van mijn adem werd bevroren. En ijs op wimpers vanwege tranende ogen (want de wind niet emoties). Op schietbanen in Ehringshausen hadden wij isolatiepak aan onder onze kleding. Je voelde je net als een opblaaspop.

De foto's site roepen bij mij herinneringen op. Dat het gebouw er nog staat verbaasd mij niet. Dit is een dik betonkolos met dikke ramen, kogelvrij. Het leek gewoon een bunker. Onze peloton bestond uit Alfa-, Bravo- en Charlies compagnie ieder met een MAG-schutter en MAG-helper (zaten volgens mij tijdens de wacht in de toren) en een soldaat 1e klasse deze werd later korporaal. Volgens mij zat je hier van 18.00 tot 18.00 uur 24 uur daarna werd je 24 uur "120 min" en daarna 24 uur "30 min" en dan weer "wacht". Gedurende 24 uur was één ploeg en het slapen, één ploeg stand-by eten/ video kijken, drie v.d. stand-by zaten achter in de ruimte naast elkaar bepakt met kogelvest één v.d. de drie had ontvangstapparatuur en telefoonhoorn(?) op zijn rug en er was een ploeg op wacht.

Volgens mij stonden er drie kotjes op de site en stond je hier een uur te waken met verrekijkerrichting bosrand. Voordat je van stand-by naar wacht ging moest je ook een kogelvest aan vervolgens naar buiten, magazijn in FAL-wapen half laden twee magazijnen in zak van je broekpijp dit onder begeleiding van sergeant. Dan hekken door eerst NAVO-wachtwoord uitwisselen dan naar de kotjes waar je diegene daar afloste. Een uur waken richt bosrand. Als je iemand zag -meestal was de luitenant of majoor- moest je dit via stekkerhok melden volgens mij via telefoon en ging drie die paraat zaten eruit en hollen naar de plek "des onheils". Ik weet dat ik eens één v.d. drie was met zendapparaat en rennen, rennen, rennen met die zware kist op je rug en dat dikke vest door de sneeuw 's nachts in die oranje natriumlicht. Ik gleed uit halverwege uit in sneeuw ik ging hard onderuit. Volgens had de hele zendkist op mij. Maar wij hadden de luit of majoor en die zei "goed gedaan". Zag je indringer niet of te laat dan betekende geen kort verlof naar NL dus geen D-mark en schone kleren van moeders. Gelukkig bij ons niet overkomen. Oh ja in elke Duitslandperiode ging voor de oefening nachts een keer het licht uit op de site, en ging de "cucaracha" af over de kazerne: alarm! alarm! 30 min peloton direct uit bed in 4 tonner naar de site en in schuttersputten. Daarna gingen de lampen weer aan eerst rood daarna waar oranje en mocht weer naar de kazerne en weer naar bed. Je wist altijd dat een keer alarm afging per periode. Dus 30 min peloton avond ervoor niet te veel alcohol drinken. Oh ja bezoek disco Life in Bad Lippspringe geweldig. Dagje Fort Fun of taxfree inkopen in Blomberg. De bus Odyssee rook naar 50 soorten aftershave/ eau de toilette.

Logo Reunieorkest
vrijwillig Reünieorkest Regiment van Heutsz
Scan de QR code
Terug naar de inhoud